Όταν το design και η μυθοπλασία συναντούν την έρευνα

Την Αλεξάνδρα Αντωνοπούλου δεν τη γνώριζα. Την έμαθα σήμερα μέσα από την παρουσίασή της -work in progress- διατριβής της, πάνω στο θέμα της έρευνας, μέσω του φαντασιακού (fiction) παιχνιδιού και του design. Από την σημερινή ομιλία, παρέα με τον Lou, κράτησα:

∴ Τα ιπτάμενα χαλιά οδήγησαν στην κατακευή του αεροπλάνου
∴ Reasoned imagination∴ Τα τετράδια Φ που έγιναν δύο σπίτια γεμάτα κώδικες, κανόνες, κανόνες που έπαψαν να είναι κανόνες, διαφορετικές θέσεις και οπτικές γωνίες που βρήκαν κοινό τόπο, σχέδια, ιστορίες ψεύτικες και αληθινές
∴ Τη δυνατότητα της μυθοπλασίας να παρακάμπτει τα στενά όρια και τον κλασσικό τρόπο έρευνας
∴ Τη δυσκολία να αποκωδικοποιήσεις τα αποτελέσματα ενός παιχνιδιού
∴ Τα συμπεράσματα που έρχονται καμιά φορά εκεί που δεν τα περιμένεις
∴ Τα παιδιά παίρνουν ρίσκο, τολμούν, δε λογοκρίνονται, είναι ευτυχισμένα με ότι κατασκευάσουν, παίζουν
∴ Οι μεγάλοι χρειάζεται κάποιες φορές να ξεχνούν πως είναι μεγάλοι
∴ Με κάποια νομίσματα μπορείς να πληρώσεις μόνο ιστορίες
∴ Η ομορφιά είναι στην ατέλεια
∴ Changing perceptions

Είναι ανακουφιστικό να γνωρίζω ανθρώπους που μπορούν να σκέφτονται (και) έξω από τον κλασσικό τρόπο προσέγγισης των πραγμάτων.